Mahmut Hocamızı Rahmetle Anıyoruz...

Martılar çok zaman oldu, uğramadılar penceremize…

Akşamın büyülü vakitlerinde karışmıyor artık gözlerimize…

Belki de kısacık bir oyundu, kısacık bir öykü…

Tarifsiz duygular içinde oynadığımız her sahne…

Kayıp kentin gizli kenar boşluklarından…

Kış rüzgarlarıyla kayıp gittin ellerimizden…

 

               Hababam Sınıfı’nın Mahmut Hocası, Bizim Aile’nin Yaşar Ustası, Adile Naşit’in can eşi, Türk filmlerinin vazgeçilmez babacan adamı, Münir Özkul…

               Şu günlerde hastalığı nedeniyle kendi halinde gözlerden uzak bir hayat sürerken ayrılış haberini aldık. Nefes aldığını bilmek bile bizim için bir mutlulukken Mahmut Hocamızdan ayrılış dayanılmaz bir acı oldu.

               Biz öğrenciler olarak nasıl katlanılır bu acıya ya da nasıl unutulur bu acı diye düşündük.

               Şimdi yaşananlar ne olursa olsun her filmde gülen gözleriyle bizlere baktığı gerçeği değişmiyor yine de. Yaşıyorsun, yaşayacaksın minik kalplerimizde…

               Keşke yazdıklarımızı okuyabilsen, yorulmadan okuyup gülümseyebilsen bize…

               Bir yolu olsaydı ama… İşte bu da yine biz Mahmut Hoca öğrencilerinin ütopyalarından biri.

               Senin babacan tavırlı uzanan elin, gülüşün, bir babanın evladının yüreğine dokunuşu sanki…

               Sevgili Mahmut Hoca unutulmayacak kadar bu ülke için aziz ve güzelsin, gereklisin…

Sen, minik kalplerin sevgi dolu gönüllerindesin…

Seni hep çok seveceğiz…   Bu sondu…  Senin bize son veda edişindi…

 

               Biz Özel İyi Dersler Okulları öğrencileri olarak sizi sevgi, saygı ve rahmetle anıyor, herkese şu kısacık hayatta, öğrencilik yaşamında yüreğine bir Mahmut Hoca eli dokunmasını diliyoruz…

 

                                                                                      ÖZEL İYİ DERSLER OKULLARI